Jak dawniej miasto Olkusz w wodę zaopatrywano.
Jak pisze pani Danuta Molenda w „Dziejach Olkusza i regionu olkuskiego” (praca zbiorowa pod redakcją Feliksa Kiryka wydana w 1978r.) w wieku XIV czerpano ją ze studni, na przedmieściach także z zalanych szybów. Istnienie łaźni, browarów, a także zapewne nawodnionej fosy, wymagające znacznych ilości wody sugeruje sprowadzanie jej z pobliskich źródeł na północ od miasta.
Wodociągi poświadczone są dopiero w XV wieku. Pierwsze wzmianki o istnieniu wodociągów i opłatach wnoszonych do budżetu miasta przez mieszczan korzystających z wody dostarczanej drewnianymi rurami pochodzą z połowy XV wieku. Wiemy nich, że w latach 1449 -1468 magistrat zatrudniał dwóch rurmistrzów czyli rzemieślników odpowiedzialnych za dostarczanie wody do miasta. W spisie olkuskich rzemieślników z tego okresu znajdujemy zawód łaziebnika. Czyli w XV wieku istniała w Olkuszu łaźnia potrzebująca znaczne ilości wody. W wieku XVI na rynku olkuskim istniał zbiornik wodny, do którego woda doprowadzana była drewnianym rurociągiem głównym i najprawdopodobniej rozprowadzana bocznymi otwartymi rynnami. Miasto w celu ich konserwacji, czyszczenia i utrzymania zatrudniało nadal rurmistrzów. Umowy o opiekę nad rurami i systemem rozprowadzania podpisano w 1551 i 1574 roku z niejakim Klimuntem, któremu powierzono dożywotnio rury wodne olkuskie w opatrywanie i konserwowanie.
Dokumenty przytoczone wyżej świadczą niezbicie, że obecne komunalne przedsiębiorstwo wodociągów i kanalizacji w Olkuszu istnieje już na pewno od XV wieku i liczy sobie 572 lata.
W 1562 roku został rozbudowany system wodociągów. Dwa lata później przeprowadzono ich kontrolę. Prawdopodobnie z tego okresu pochodzą znalezione przy rewitalizacji rynku drewniane rury wodociągowe, które możemy oglądać w 4 miejscach w Olkuszu. Rury znajdują się w Regionalnym Muzeum PTTK, Muzeum Pożarnictwa, Muzeum Wody i w udostępnionych podziemiach ratusza olkuskiego.
W ciekawy sposób łączone są rury drewniane. Używano łączników żelaznych i drewnianych. Oto zdjęcia typowych łączników.
